من اظهارات جعفر عائتا جوئل را در خصوص اخذ عوارض 250 میلیون تومانی به مدت 3 روز خواندم. من فکر می کنم که او بیش از حد به پروژه Entebbe express فکر می کند، به خصوص که او یک مدیر پروژه بسیار با تجربه است.
سخت است که فکر او را توجیه کنید. او مطمئناً می داند که جاده عوارضی توسعه ای است که بر اساس اصول تجارت ترویج می شود، نه در محل خدمات اجتماعی. توافقات اکسپرس با Entebbe در مورد ترتیبات تجاری برای خدمات وام مشخص بود. اما همچنین، به طور استعاری، هیچ کس یک کسب و کار رستوران را با هزینه بالاتر (در مقایسه با هزینه 12 میلیون دلار در هر کیلومتر) باز نمی کند تا از دست بدهد زیرا مشتریانش سیر می شوند و انرژی اضافی خواهند داشت. هیچ رستورانی به دنبال مشتریانش نخواهد رفت تا از آنها مالیات بگیرد تا زمانی که غذای او آنها را مولد کند. این یک استدلال معمولی است که او وقتی ادعا می کند که هر کاربر جاده هنگام عبور در جاده یک ساعت با 6000 UGx صرفه جویی می کند. در این بین دولت موظف به خدمات رسانی به وام خواهد بود و من ساعات پس انداز خود را در زمان استفاده از جاده به دولت تقدیم نمی کنم. او باید پولی را که برای خدمات اولیه برای مراقبت های بهداشتی، آموزشی و غیره پرداخت می کند، تغییر مسیر دهد. همانطور که یک رستوران دار باید 4 اصل اساسی مدیریت کسب و کار را رعایت کند که عبارتند از: 1. ارضای نیازهای مشتری، 2. مدیریت جریان نقدینگی، 3. دستیابی به بازگشت سرمایه خوب و 4. مدیریت رشد، هر چهار مورد در یک در محیط رقابت، دولت ما باید به مسائل زیر رسیدگی کند.
1. 20 سال است که جافر گفته است که هر بار که از بزرگراه استفاده می کنم یک ساعت کمک می کنم، چه اتفاقی می افتد که مدیر پروژه جدید و بسیار باهوشی مانند او پروژه ریل سبک دیگری را توسعه دهد که فرودگاه را به شهر کامپالا متصل می کند؟ آیا جاده به جاده ارواح تبدیل نمی شود؟ به یاد داشته باشید که Entebbe یک منطقه صنعتی نیست، بنابراین ترافیک آن مسافر باقی می ماند و قطار در جابجایی مسافران بسیار کارآمدتر از ماشین است. یا ما شاهد دولتی خواهیم بود که در آینده نزدیک توسعه زیرساخت ها را خنثی خواهد کرد زیرا آنها از قبل باری بر زیرساخت هایی دارند که هزینه های توسعه آن در یک تصمیم تجاری ضعیف مدیریت نشده است.
من این را در درجه اول قرار دادم زیرا می توانم پیش بینی کنم که به احتمال زیاد ما در حال سوء مدیریت هزینه توسعه زیرساخت های نفتی خود (به ویژه خط لوله) هستیم، که تمام نفت در نهایت می تواند برای خدمات وام های توسعه زیرساخت استفاده شود. اگر اراذل و اوباش چینی این کار را در قطار سریع السیر Entebbe انجام می دادند، چه چیزی آنها را از انجام دوباره آن در خط لوله نفت باز می داشت.
2. از نظر مشتریان، آیا این پروژه واقعاً نیازهای واقعی یک اوگاندای مولد معمولی را برآورده می کند یا مسیری است که بیشتر انگل ها و تاجران از آن لذت می برند؟ به عنوان مثال، این خدمات چگونه به مالیات دهندگان ما کمک می کند تا در کار روزانه خود بهره وری داشته باشند؟ و از این زمان چه ارزشی برای کالاها و خدماتی که برای صنعتی شدن اقتصاد ما مهم است استفاده می کنند؟ چه وظایف تجاری برای توسعه اقتصاد ما انجام می دهد؟ همچنین این جاده با چه هزینه ای نگهداری می شود تا مشتری آنقدر راضی باشد که دیگر گزینه های زیرساختی فعلی و آینده را انتخاب نکند؟
3. از نظر جریان نقدی، برای تامین مالی عملیات روزانه وصول عوارض و سایر هزینه های عملیاتی به چه میزان پول نیاز داریم؟ آیا مطمئن هستید که 250 میلیون شیلینگ پول کمی برای نیازهای مدیران فعلی عوارض نیست؟ آیا در مورد حقوق و دستمزد آنها نظری دارید؟ آیا وزارت مالیه و خدمات عامه برای پرداخت معاشات و سایر مصارف مربوط به فعالیت های تجاری عوارض، بودجه خود را بیش از آنچه در عوارض جمع آوری می شود افزایش نمی دهد؟
4. با بازگشت سرمایه، 12 میلیون دلار در هر کیلومتر برای 53 کیلومتر، از بین تمام گزینه های زیرساختی که برای حمل و نقل مسافر داشتیم، آیا این بهترین انتخاب برای اطمینان از بالاترین بازگشت سرمایه بود؟
5. از نظر رشد، چه صنایع واقعی با توجه به جاده توسعه یافته است؟ به اندازه کافی وجود دارد تا تأثیر آن بر توسعه تجارت و صنعت اندازه گیری شود.
این ارتباط بهبود یافته است تا اقدامات خوبی را که دولت ما انجام می دهد بی اعتبار نکند، بلکه به ما کمک کند تا ارائه خدمات را بیاموزیم و بهبود دهیم. پرسش صادقانه کمک می کند. من دعا می کنم زمانی که جوانان ما در تعریف خود صادق باشند. مخصوصاً اینکه «تحسین آدم های بد را بدتر می کند».
آیا داستانی در جامعه خود دارید یا نظری برای به اشتراک گذاشتن با ما دارید: به ما در editorial@watchdoguganda.com ایمیل بزنید
[ad_2]
مقالات مشابه
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- دکتر بی گناه نهابوه: آموزش و پرورش یک جکپات برای فقرا است: چرا کودکان باید به مدرسه برگردند
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- مجازی پنل شرکت کنندگان در ستایش پیشرفت اذعان چالش های پیش رو برای باتلاقی مرمت
- ورق گالوانیزه چیست؟و چه کاربردهایی دارد
- او هیچ پیامبر دروغین: باب دیلن اعلام کرد آلبوم جدید به دلیل ماه آینده
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- پیشنویس خودکار
- دولت خواستار تسریع روند علیه نگهبانان پادشاهی Ruenzururu شده است