هنرمند سه بعدی آندرس ریزینگر: "من یک ژانر اختراع کردم"

آندرس ریزینگر آرژانتینی تنها با 32 سالگی یکی از پرطرفدارترین هنرمندان سه بعدی در جهان است. او همچنین یکی از خلاقان معاصر مورد علاقه ویرایشگر میهمان Wallpaper* است.

از زمان تأسیس استودیوی همنام خود در بارسلونا در سال 2018، آندرس ریزینگر به تعریف ظاهر و احساس قلمرو مجازی کمک کرده است. ریزینگر با عشق به رنگ‌های پاستلی، فرم‌های ارگانیک و محیط‌های سورئالیستی، گرمای غیرمنتظره‌ای را به طرح‌های خود می‌آورد و کلیشه‌های بالینی فضاهای دیجیتال را به چالش می‌کشد. توانایی او برای گرد هم آوردن دنیای دیجیتال و فیزیکی در عین حال سرگردان، تسکین دهنده و آرامش بخش است. همچنین برای او طرفدارانی از جمله ویرایشگر مهمان Wallpaper* کلی ورستلر را به خود جلب کرده است، که او را یکی از پنج خلاق مورد علاقه معاصر خود در تصاحب شماره اکتبر 2022 ما نامید.

از پروژه مسکونی وسوسه انگیز Winter House (2022) NFT، همکاری با معمار Alba de la Fuente در متاورس، تا نمایشگاه فیزیکی صندلی در گالری Nilufar در میلان در سال گذشته، که سه قطعه مبلمان هم در زندگی واقعی و هم به عنوان NFT وجود دارد. ریزینگر دائماً مرزهای پل زدن این دو جهان را افزایش می دهد.

ریزینگر کار خود را به عنوان "انعکاس یک احساس عجیب و غریب، احساسی که در آن تشخیص تعلق آن به قلمرو فیزیکی یا دیجیتال، واقعیت یا خیال دشوار است" توصیف می کند. برای من، دیجیتال گسترش تجربیات فیزیکی ما است.

«آندرس یک شاعر بصری و یک پیشگام واقعی قلمرو دیجیتال است» - کلی ورستلر

او ادامه می‌دهد: «من دوست دارم تحریک کنم، سؤال مطرح کنم. بسیاری از آثار من دارای فرم های به ظاهر سورئال هستند. پالت رنگ با سایه های صورتی پر شده است، مانند داخل بدن ما. برای من بسیار مهم است که مجموعه‌ای از تجربیات بدنی بسازم تا تأکید کنم که یک ارتباط قوی بین ابعاد چندگانه وجود دارد که همه متعلق به یک واقعیت انسانی هستند.

این بازیکن آرژانتینی که از سنین جوانی به دنیای دیجیتال کشیده شده است - "البته، من می خواستم بازی کنم، اما بیشتر به ایجاد دنیای خودم علاقه مند بودم تا بازی بر اساس قوانین دیگران" - این بازیکن آرژانتینی در مهارت فنی و دقت مهارت دارد. که باعث شد در دانشگاه بوئنوس آیرس به دنبال طراحی گرافیک برود. در آنجا، عشق او به موسیقی الهام بخش او شد تا جنبه بصری آهنگسازی را کشف کند.

او می‌گوید: «در نگاه اول [آثار من] چشم نوازی می‌کند، اما در نگاه دوم و دقیق‌تر، عناصری از عجیب و غریب را نشان می‌دهند. مهم است که هر جزء از اثر مورد توجه قرار گیرد، و برای اینکه در دنیایی مملو از محرک‌های بصری اتفاق بیفتد، به عنصری مجزا از عجیب و غریب نیاز دارد.»

یکی از اولین کارهای ریزینگر، Hortensia، 2018، با رندر دیجیتالی یک صندلی راحتی که با هزاران گلبرگ صورتی کم رنگ تزئین شده بود، آغاز شد. این در رسانه های اجتماعی به سرعت منتشر شد و باعث شد که ریزینگر آن را به یک صندلی واقعی با Moooi تبدیل کند، که برای آن 500 نوار از گل های پارچه ای برش لیزری را به صورت خوشه ای برای پوشاندن قاب قرار دادند. او توضیح می‌دهد: «تجربه به من آموخت که می‌توان تقاضای دیجیتال ایجاد کرد، محصولی را قبل از تولید آن به صورت دیجیتالی توسعه داد، بدون اینکه منابع غیرضروری را هدر داد. دیجیتال می‌تواند به ما کمک کند تا آنچه را که می‌توانیم به دست آوریم، با فشار دادن به آنچه که فکر می‌کنیم ممکن است، کشف کنیم.

در یک چشم انداز رقابتی فزاینده، ریزینگر از قبل به گام های بعدی خود فکر می کند. او می‌گوید: «من یک ژانر ابداع کرده‌ام، و این بدون شک احساس زیبایی است. "ممکن است ماهرترین خلاق نباشم، اما می توانم با درک آینده ای که در آن جهان های مختلف بتوانند با یکدیگر ملاقات کنند و تجربیات یکدیگر را تقویت کنند، نوآوری کنم."

منابع: diseñador 3d, 3d house design