عمل کوچک کردن سینه

ماموپلاستی کاهشی

عمل کوچک کردن سینه روشی است که در آن کاهش حجمی سینه انجام می‌شود. در این فرایند، شکل و زیبایی سینه نیز بهبود می‌یابد و کمپلکس آرئولای (areola complex) نوک سینه را در جای خود قرار می‌دهد.

تاریخچه

ناراحتی از سینه‌های بزرگ‌تر از حد در زنان، در اوایل زمان Paulus از Aegina ثبت شده‌است.

اولین روش‌های ثبت شده برای کاهش اندازه سینه‌های بزرگ در زنان توسط جراحان ترمیمی و زیبایی در دو دهه آخر قرن نوزدهم ایجاد شد. این تحولات به موازات پیشرفتهای مشابه در جراحی زیبایی بینی است.

همانند مورد بینی، منشأ عمل کوچک کردن سینه  نیز تلاش برای تغییر ویژگی‌های ظاهری در نگاه خود بیمار و اطرافیان او است.

در گذشته تصور می‌شد که اندازه سینه عامل مهم و تعیین‌کننده برای طبقه‌بندی‌های اجتماعی است که فرد به آن تعلق دارد. تلاش برای تغییر یا کاهش اندازه سینه بمنظور جذب در یک طبقه اجتماعی خاص، به ویژه در کشورهایی مانند برزیل که دارای ترکیبی از فرهنگ و نژاد در جامعه بودند، مؤثر می‌نمود. 

اولین رویکردهای قرن نوزدهم که توسط تئودور بیلروت و آلفرد پوسون پیشنهاد شد به هیچ وجه به زیبایی شناسی مربوط نمی‌شد. برداشتن سینه به جای کاهش اندازه آن یک روش انتخابی بود.

در اواخر قرن نوزدهم بود که مفهوم "سینه طبیعی" به تدریج تکامل یافت.

تئودور گالیارد-توماس پیشنهاد کرد که یک برش زیر پستانی برای حفظ حداقل بخشی از دیسک غده سینه ایجاد شود.

وینچنس چرنی برای حفظ سینه طبیعی، نوک سینه را پس از عمل کوچک کردن سینه پیوند زد.

در دهه اول قرن بیستم بود که هیپولیت مورستین و یوجین هولاندر عمل زیبایی سینه را انجام دادند و یک روش برداشتن غدد جانبی جانبی را با بسته شدن مورب L شکل توصیف کردند.

با این حال در دهه ۱۹۳۰، عمل کوچک کردن سینه به طور کامل از حوزه جراحی ترمیمی خارج شد و به جراحی زیبایی تبدیل گشت. 

لکسر روش برداشتن غدد را با تضعیف زیرلایه‌ای و جابجایی نوک سینه در سال ۱۹۲۱ توصیف کرد و بعداً کراسک در سال ۱۹۲۳ همان را مجدداً شرح داد. در نتیجه این عمل به عنوان عمل لکسر-کراسک شناخته شد.

اکس‌هاوزن پیشگام تکنیک سه مرحله‌ای خود بود:

۱.  تضعیف گسترده زیرلایه‌ای پستان برای کاهش بخش غده‌ای سینه.

۲.  جابجایی نوک سینه

۳.  زیبایی‌بخشی به سینه و تنظیم

تورک اولین کسی بود که از پیوند نوک سینه در موارد ماکروماستی حمایت کرد. همچنین بیزنبرگر سه عنصر زیر را ترکیب نمود:

الف- جداسازی پوست از غده

ب- برداشتن نیمه جانبی غده

ج- جابجایی نوک سینه روی غده احتباس شده

شوارتزمن روشی را ارائه داد که در آن نوک پستان و آرئول بر اساس ساقه میانی جراحی شوند. این یک پیشرفت بزرگ بود که در آن خون‌رسانی به نواحی نوک سینه بر اساس الگوی ساقه میانی انجام می‌شد.

گیلی و مک ایندو بافت سینه را در بالای آرئول برداشته و لبه‌ها را تقریب زدند.

اوفریخت یک گوه از ربع فوقانی، چهار ضلعی فوقانی و جانبی یا کل نیمه بالایی سینه را برداشت.

وایز از روش عمل جراحی بیزنبرگر استفاده کرد، اما سهم وی بیشتر در قالب الگوهای برش و کمک‌های مکانیکی برای ایجاد جراحی ایمن‌تر بود عمل کوچک کردن سینه.

پیتانگوی یک ساقه افقی پوستی را با برداشتن کپل از قسمت مرکزی و تحتانی غده پیشنهاد کرد. همچنین در سال ۱۸۶۷، ساقه پوستی برتر را بیان کرد.

دوفورمنتال و مولی ماموپلاستی گوه جانبی را برای کاهش زخم داخلی شرح دادند.

اسکوگ ساقه جانبی خود را توصیف کرد، نوآوری او را می‌توان در پیشنهاد انتقال نوک سینه در نصف‌النهار سینه دانست.

تکنیک B رگنو همچنین تلاش دارد تا جای زخم داخلی را کاهش دهد.

رابینز، کورتیس و گلدوین، همگی در توسعه تکنیک ساقه تحتانی تلاش کردند.

ساقه مرکزی با برداشتن محیط اطراف آن، توسط هستر توصیف شد.

کورتیس در مجموعه‌ای از مقالات، لیپوساکشن را به تنهایی به عنوان ابزاری برای کاهش حجم سینه پیشنهاد کرد.

کاهش اندازه سینه با زخم‌های کوتاه عمودی در جراحی کوچک کردن سینه دستاورد بزرگی بوده است و آری، لاسوس، مادلین لژور و هال فیندلی همگی در این تلاش کمک قابل توجهی نمودند.

الزامات انجام یک عمل ایده‌آل در زمینه کاهش اندازه سینه 

الزاماتی که در این بخش آورده می‌شود توسط بیزنبرگ ارائه و در عمل کوچک کردن سینه تست شده‌اند:

۱. سینه باید متناسب با سایر قسمت‌های بدن به شکل جوان و طبیعی بلند شود.

۲. دو سینه باید متقارن باشند.

۳. نوک پستان و آرئول باید به مکان مناسب منتقل شوند.

۴. خون‌رسانی به نوک سینه و آرئول نباید به خطر بیفتد.

۵. عملکرد سینه باید حفظ شود.

۶. جای زخم‌ها نباید از طریق لباس معمولی قابل مشاهده باشد و نباید بالای ناحیه آرئول قرار بگیرد.

7. عملیات باید برای همه اشکال تغییر شکل قابل اجرا باشد.

8. عمل باید در یک جراحی به پایان برسد.

مشخصات بیمار

نوجوانان

هیپرتروفی غول‌پیکر باکتریایی وضعیتی است که در دوران بلوغ دختران جوان، سینه‌های بزرگی ایجاد می‌کند. این اندازه در سینه‌ها متناسب با اندازه کلی بدن آن‌ها نیست. بهداشت روانی این بیماران بشدت در خطر می‌افتد و معمولاً بصورت بی‌رحمانه‌ای مورد شوخی‌ و تمسخر بی‌رحمانه قرار می‌گیرند. لباس‌های معمولی برایشان قابل استفاده نیست و همچنین مشارکت در فعالیت های ورزشی برایشان مشکل خواهدبود. این بیماران همچنین درد مزمن شانه، کمر و سینه را تجربه می‌کنند.

این اشخاص موارد مناسبی برای عمل کوچک کردن سینه هستند، اما باید به آن‌ها هشدار داد که در صورت بزرگ شدن سینه‌ها با افزایش سن ممکن است نیاز به جراحی مجدد داشته باشند.

باید از کاهش اندازه بیش از حد اجتناب کرد. در طراحی ساقه میانی باید به احتمال حفظ عملکرد شیردهی و احساس نوک سینه-آرئول توجه شود. باید درمواردی که پیوند نوک پستان رایگان اجتناب ناپذیر است، از قبل به بیمار و بستگان مشاوره کامل داده شود.

زنان بعد از بچه دار شدن

این بیماران معمولاً بیشتر به افتادگی سینه پس از شیردهی مبتلا هستند، تمایل و تقاضای این افراد معمولاً در پر شدن در بخش خالی بالای سینه و تسکین علائم ناشی از سنگینی خلاصه می‌شود.

اگر مشخص شود که سینه‌ها عمدتاً پر شده از چربی هستند‌، می توان تنها با لیپوساکشن مشکل را حل کرد. قبل از اینکه گزینه لیپوساکشن به تنهایی به بیمار داده شود ، باید به رنگ و خاصیت ارتجاعی پوست او توجه زیادی کرد.

زنان بعد از یائسگی

این بیماران معمولاً برای از بین بردن علائم مربوط به سینه‌های بزرگ و سنگین نیاز به کاهش اندازه سینه دارند. این زنان معمولاً تقاضای کاهش شدید اندازه در سینه را به پزشک جراح اعلام می‌دارند.

 

کلمات کلیدی: عمل کوچک کردن سینه، کوچک کردن سینه، ماموپلاستی کاهشی، لیفت سینه، هزینه عمل کوچک کردن سینه، کوچک کردن سینه بدون جراحی، بهترین جراح لیفت سینه، پروتز سینه، ماموپلاستی

دکتر نفیسی، دکتر مرادیان، دکتر نجف بیگی، دکتر حدادی، الو جراح