پسر فروشنده قراضه در تلاش نهم آزمون ورودی پزشکی را پاک می کند

Arvind Kumat (R) در رده 11603 و راند 4392 در هند در رده OBC قرار گرفت. (PTI Photo)

برخلاف سایر مشتاقان ، شکستن یک آزمون ورودی برای تحصیل در کالج پزشکی در سراسر هند فقط یک آرزو برای آرویند کومار 26 ساله نبود بلکه راهی برای پاسخ مناسب به افرادی بود که خانواده اش سالها با تحقیر مواجه بودند.

ارویند ، یکی از ساکنان منطقه کوشینگار اوتار پرادش ، می گوید که وی تصمیم گرفت که پزشک شود زیرا پدر فروشنده قراضه اش ، بهیخاری ، به دلیل کار و نامش مورد تحقیر مداوم اهالی روستا قرار گرفت ، که در انگلیسی به معنی "گدا" است.

با این حال ، موفقیت آسان حاصل نشد. او برای اولین بار در سال 2011 برای آزمون پیش پزشکی All-India (AIPMT) ظاهر شد که اکنون با آزمون ملی واجد شرایط بودن-تقدیر (NEET) جایگزین شده است.

آقای آرویند می گوید این موفقیت تنها در نهمین تلاش او در سال جاری حاصل شد ، که در آن او رتبه 11603 را برای همه هند بدست آورد. او در گروه سایر کلاسهای عقب مانده (OBC) رتبه 4،392 را کسب کرد.

آقای آرویند می گوید هر لحظه احساس دلسردی نمی کند.

آرویند می گوید: "من تمایل دارم منفی را به مثبت تبدیل کنم و از آن انرژی و انگیزه بگیرم."

او اعتبار موفقیت خود را به خانواده ، اعتقاد به نفس و سخت کوشی مداوم خود می دهد.

آقای ارویند می گوید پدرش ، بهیخاری ، تا کلاس 5 تحصیل کرده بود در حالی که مادرش لالیتا دیوی هرگز به مدرسه نرفته است.

او بزرگ شد و دید پدرش فقط به خاطر نام غیرمعمولش با تحقیر مواجه است. پدرشان که آنها را پشت سر گذاشت ، حدود دو دهه پیش مجبور شد برای کار به تاتاناگار جامشدپور برود.

پس از چند سال ، برای تحصیل بهتر سه فرزند خود ، بهیخاری خانواده خود را از روستای خود به شهر کوشیناگر منتقل کرد ، جایی که آقای آرویند کلاس 10 را تنها با 6/48 درصد کسب کرد.

وی در کلاس 12 با کسب نمره 60 درصدی بهبود جزئی نشان داد.

در اینجا بود که آرویند تصمیم خود را گرفت تا یک پزشک شود تا آرزوی پدرش را برآورده کند.

تلاش پس از تلاش به مدت نه سال بدون موفقیت ادامه یافت.

وی می افزاید: "اما بهبود نمرات در هر تلاشی پرتوی از امید بود كه مرا در هدف خود متمركز می كرد."

او در سال 2018 به دلیل مربیگری به دلیل محدودیت سنی برای امتحان ، به دلیل مربیگری به یک موسسه کوتا نقل مکان کرد.

پدرش از طریق تلفن از تاتاناگر جامشدپور گفت که برای تأمین هزینه های اقامت پسرش در کوتا مجبور است روزانه 12 تا 15 ساعت کار کند.

آقای بیخاری می گوید: "من روزانه 12 تا 15 ساعت کار می کردم تا بتوانم هزینه های تحصیلی فرزندانم را تأمین کنم و در مدت شش ماه یک بار برای مدت کوتاهی به خانواده ای که در حدود 800-900 کیلومتر دورتر در کشیناگر بود ، سر می زنم."

وی ادامه می دهد: "پسرم آرویند تعهد خود را به هدف ثابت کرده است. من به او بسیار افتخار می کنم."

برادرش آمیت همیشه در هر تلاش به آرویند برای بهبود نمرات انگیزه می داد. پدر می گوید ، این آمیت بود که برای اولین بار پیشنهاد کرد که باید به کوتا برود و در آنجا مربیگری کند.

آرویند می گوید: "من خوشحالم و خانواده ام به من افتخار می کنند که اکنون می خواهم اولین پزشک در روستای خود باشم که حدود 1500 تا 1600 نفر است."

وی هنوز هم می گوید كه اهالی روستا تهدید می كنند كه خانواده وی را در یك پرونده جنایی به دام می اندازند تا شانس وی برای یافتن شغل دولتی را از بین ببرند.

اما آرویند می گوید که او اکنون امیدوار است که بتواند در کالج پزشکی در گوراخپور پذیرش کند و می خواهد یک جراح ارتوپدی شود.

وی می گوید: "حتی یک آسیب دیدگی جزئی در استخوان نیز بسیار درد می کند. افزایش تصادفات جاده ای من را بسیار آزار می دهد ، بنابراین فقط آرزو می کنم به عنوان یک جراح ارتوپدی به مردم خدمت کنم."

(این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و به صورت خودکار از یک خوراک مشترک تولید می شود.)