نامبوزه دو دهه است که نامه ای عاشقانه برای معشوقش می نویسد
بتی نامبوز، قانونگذار موکونو، نامه عاشقانه ای به همسرش، هنری باکیریکه، نوشته است.
خانواده باکیرکه ۱۹ سال از زمان معرفی رسمی آن را جشن گرفتند. عکس این زوج در طول روز سیاه و سفید در صفحات اجتماعی منتشر شد. این عکس بتی و هنری را در دوران اوج خود نشان می دهد که لباس عروسی پوشیده اند و در حال ادای نذر هستند.
نامبوز به صفحات رسانه های اجتماعی خود رفت و قلب خود را به سوی شوهرش که به گفته او "برای عشق ساده" می دانست، ریخت.
در زیر صفحه صفحه رسمی او آمده است:
هنری عزیز
وقتی در دبیرستان با هم آشنا شدیم، ممکن است کسی فکر کند که این شهوت نوجوانان است... وقتی به من پیشنهاد ازدواج دادید، بسیاری از مردم می خواستند مردی را بشناسند که نامبوزه را گرفته است .... اما همانطور که ال وودز در کنفرانس گفت: به Legally Blonde پایان دهید، "ما آن را انجام دادیم!" ما آن را انجام دادیم. ما اینجا هستیم... و من می خواهم شهادت بدهم که ما ابتدا به لطف خدا اینجا هستیم و خدای ما تا حد زیادی از شما استفاده کرده است تا عشق و ازدواج ما را عملی کند!
اگرچه بسیاری از افرادی که در روز عروسی به ما مراجعه کردند اشاره کردند که به خصوص برای من به عنوان یک زن آسان نیست، اما برای اینکه بتوانم بمانم باید تنظیمات، فداکاری ها و خود تنظیمی زیادی انجام دهم. امروز اگر ادب نبود به آنها زنگ می زدم که چرا اینقدر به ما دروغ بزرگی گفته اند ... "Obufumbo buziibu" ؟! ازدواج اصلا آسان نیست... شاید برای من، چون هنری من را دوست داشتن آسان است.
و پسر، دوست داشتنت، داشتن تو و در آغوش تو بودن وقتی می خواستم کسی مرا در آغوش بگیرد، خیلی آسان بود. ما نه رمان افسانه ای را که در نوجوانی آرزویش را داشتم، داشتیم و نه عشق هالیوودی را که در نوجوانی در رمان های اصطکاکی می خواندم. اما میدونی چیه؟ از ازدواج و عشقی که همچنان به من می دهید سپاسگزارم.
من و تو یک ازدواج واقعی داشتیم… .biri ebyalagirwa. عالی نبود و پیاده روی نبود و راستش شاید همیشه عالی نبود، اما همچنان بود و ادامه خواهد داشت، خدا می خواهد که لذت بخش، لذت بخش و در بسیاری از ماجراهای اصراری باشد.
البته زندگی کامل نیست، زندگی آسان نیست و زندگی همیشه خوشایند نیست. من و تو مردم هستیم، اما ما آگاهانه زندگی مشترکی را ساختیم و زندگی های دیگر را برای بهتر شدن لمس کردیم... فرزندانمان و آن روح های جوانی که در ما پدر و مادری پیدا کردند.
با ساختن مسکن، وام های بانکی، بیکاری، بارداری و تولد، مرگ، ترس از سلامتی، زندان و تقریباً یک سال زندان و به معنای واقعی کلمه هر بالا و پایین دیگری (هم بالا و هم پایین) که آدم می تواند از سر بگذرد... آنجا با من. تو سنگ من بودی تو قوت من بودی، لنگر من. تو مرد من بودی و دیروز وقتی بلند شدی و به بچه ها و دوستانی که ما را با یک مهمانی جشن غافلگیر کردند گفتی که شاه سلیمان ممکن است در مورد من نوشته باشد ..... من شک داشتم که دوباره در آن حضور داشتی .... از من قدردانی می کنی حتی وقتی من این کار را انجام نمی دهم.
همونطور که قسم خوردیم، تو در حال خوب و بد کنارم بودی. در بیماری و در سلامتی. تو مرا ترک نکردی و هر بار که با آن روبرو می شویم، هرگز از شگفتی من با عشقت دست برنمی داری. و من دعا می کنم که هرگز این کار را نکنید.
من تو را دوست دارم هنری و تو را انتخاب خواهم کرد، حتی اگر بعد از آن بیست منهای یک سال فرصت داشته باشم شوهر جدیدی انتخاب کنم! من تو را در دستان خدا می سپارم، شاهزاده من، و مطمئناً دعا می کنم که زنده باشیم تا یک جشن طلایی و بیشتر را با هم جشن بگیریم.
تا زمانی که مرگ ما را از هم جدا کند... در حال حاضر، اجازه دهید Love-Reloaded را انجام دهیم.
آیا داستانی در جامعه خود دارید یا نظری دارید که با ما به اشتراک بگذارید: برای ما ایمیلی به آدرس editorial@watchdoguganda.com ارسال کنید
[ad_2]