در اینجا سخنرانی رئیس جمهور Museveni در روز جهانی ایدز است
اعضای محترم هیئت دولت؛
نمایندگان محترم مجلس؛
عالیجناب سفیران؛
رهبران مأموریت؛
نمایندگان افراد مبتلا به HIV / AIDS؛
کلیه نمایندگان وزارتخانه ها، ادارات و سازمان های دولتی؛
همه مهمانان دعوت شده؛
خانم ها و آقایان؛ از جمله تمام افرادی که به صورت مجازی در آن شرکت می کنید.
من خوشحالم که امروز در این رویداد مهم به شما ملحق می شوم، جایی که اوگاندا در حال پیوستن به سایر نقاط جهان برای افزایش آگاهی در مورد همه گیر HIV و به یاد آوردن کسانی است که بر اثر این بیماری جان خود را از دست داده اند.
امروز سی و سومین سالگرد اولین روز جهانی ایدز در سال 1988 است. تقریباً 40 سال از کشف اولین مورد ایدز در اوگاندا در بیمارستان کالیسیسو می گذرد که از سواحل دریاچه ویکتوریا در شهرستان راکای آمده است.
داستان ایدز من از حدود سال 1983 شروع شد، زمانی که ما در جنگ بودیم. یکی از سربازان ما مریض شد و پزشکانی که همراه ما بودیم تمام تلاش خود را برای درمان او انجام دادند. آنها مالاریا و بسیاری چیزهای دیگر را درمان کردند، اما تا زمانی که مرد نمی توانستند بدانند که از چه رنجی می برد. متوجه شدیم که وقتی به بوته رفتیم، این سرباز در شهرستان راکای مخفی شد که ظاهراً در آن زمان به کانون همه گیری تبدیل شده بود. ما نمی دانستیم چه چیزی این پسر را کشته است. سعی کردم با دکتر باتا و دکتر بسیج در مورد این پسر صحبت کنم، اما کسی توضیحی نداشت. من همیشه به مشکلات سلامتی علاقه مند هستم. سپس، حدود سال 1984، از رادیو شنیدم که بیماری جدیدی در همجنس‌بازان وجود دارد و هیچ دارویی وجود ندارد. گفتم مشکلی نیست ما اینجا همجنس گرا زیاد نداریم.
حوالی سال 1985، من داشتم به بی بی سی گوش می دادم و یک دکتر زن از ایتالیا در زامبیا بود، فکر می کنم اسمش دکتر اومبلی بود. او گفت نه. این بیماری فقط همجنس گرایان را درگیر نمی کند. من تعدادی از بیماران را که همجنس گرا نیستند در کلینیک خود دیده ام." به افسران ارتشم که در بوته همراهم بودند زنگ زدم و به آنها تذکر دادم.
مشکل را فراموش کردم و مشغول چیزهای دیگری از جمله فتح کامپالا بودیم تا اینکه سپتامبر 1986 برای شرکت در کنفرانس جنبش غیرمتعهدها در هراره-زیمبابوه رفتم. در جریان کنفرانس، رهبر کوبا، مرحوم دکتر فیدل کاسترول، به من گفت که مشکل بزرگی در کشور من وجود دارد. ظاهراً 60 سرباز از اینجا برای آموزش به کوبا فرستاده بودیم.
برای ما اینجا، ما ایدز را بررسی نکردیم، اما کوبایی ها از قبل آگاه بودند و همه این افراد را بررسی می کردند. وقتی سربازان ما رفتند، 60 نفر از آنها آزمایش شدند و 18 نفر از آنها HIV مثبت بودند - که 30 درصد از 60 نفر است. سیستم دکتر کاسترول بسیار مؤثر است. او به من گفت که این 18 نفر برگردانده می شوند و بقیه می مانند و دوره خود را کامل می کنند. وقتی برگشتم در مجلس جمهوری تشکیل جلسه دادم.
وقتی ARV ها آمدند، به ما گفتند که فردی که از آنها استفاده می کند باید آزمایش را ادامه دهد تا زمانی که تعداد CD4 آنها به 500 کاهش یابد. آنها بخشی از سربازان بدن، بخشی از گلبول های سفید خون بودند. به من اطلاع دادند که یک انسان معمولی معمولاً 800 دارد. بعد به 500 می رسد. بعد باید از آن ARV هایی که در آن زمان آمده استفاده کنند. از آنها پرسیدم چرا از نو شروع نمی کنیم؟
گفتند این ARV ها هم سمی هستند. آنها با ویروس ایدز مبارزه می کنند، اما به بدن نیز آسیب می رسانند. پس بهتر است بدن مدتی خودش بجنگد و وقتی دیدید در حال باخت است با این سلاح وارد شوید که ویروس را می کشد اما به بدن آسیب می رساند. میشل سیدیبه به من گفت که استراتژی تغییر کرده است. گفت به محض اینکه آزمایش دادی و متوجه شدی که ویروس داری، دارو را مصرف می‌کنی. گفتم الان چی شده چون دفعه های دیگه هم می گفتند مواد مخدر خیلی بد است؟ گفتند داروها آمده و زود مصرفش کنی بهتر از این است که آن را کنار بگذاری. کسی به من نگفته بود او همچنین به من گفت که وقتی از این داروهای ضد رتروویروسی استفاده می کنی، دیگر به اندازه خودت مسری نیستی.
من می خواهم از کسانی که پیوستند و خستگی ناپذیر علیه ایدز مبارزه کردند تا به اوگاندایی ها امید بخشند، قدردانی کنم. به عنوان مثال، خانم نولین کالیبا در مورد ایده سازمان حمایت از ایدز (TASO) که به اوگاندایی ها امیدوار شد.
بنابراین، ما راه طولانی را در مبارزه با اچ‌آی‌وی و ایدز پیموده‌ایم و امروز می‌توانم با اطمینان بگویم که در این نبرد پیروز هستیم.
حدود 37.7 میلیون نفر در سراسر جهان با اچ‌آی‌وی زندگی می‌کنند، تنها در سال 2020، 1.5 میلیون نفر به تازگی به HIV مبتلا شده‌اند، و 73 درصد بزرگسالان مبتلا به HIV درمان مادام‌العمر ضد رتروویروسی (ART) دریافت کرده‌اند و 680000 نفر بر اثر بیماری‌های مرتبط با HIV جان خود را از دست داده‌اند. .
در اوگاندا، شیوع HIV در سال 2020 از 18 درصد در دهه 1980 به 5.4 درصد کاهش یافت. 1.4 میلیون نفر با HIV زندگی می کنند و 1.2 میلیون نفر تحت درمان هستند.
پیام اصلی برای جوانان این است که از تمرکز بر تحصیل خودداری کنند تا زمانی که به سن کافی رسیده و آماده رویارویی با جهان هستند. والدین پایه و اساس خانواده شما هستند و فرزندان شما برای امنیت و رفاه خود به شما وابسته هستند. بنابراین، والدین باید زمان با کیفیتی را با فرزندان خود بگذرانند. الگو قرار دادن آنها برای پیروی کردن، تجهیز کودکان به مهارت هایی در مورد چگونگی مقابله با فشار همسالان، درک و بحث در مورد نیازهای منحصر به فرد فرزندان خود، ایجاد یک محیط مساعد در خانه برای بحث آزادانه در مورد مشکلات و حمایت از آنها. مدرسه کامل
از رهبران دسته های مختلف، اما به ویژه از رهبران ایمان که گله های شما را راهنمایی کردند، تشکر می کنم. من شما را تشویق می‌کنم که به همین تلاش‌ها ادامه دهید تا اطلاعات واضح و دقیقی را برای کسانی که به مکان‌های عبادت می‌آیند در مورد نحوه جلوگیری از عفونت HIV ارائه دهید. این کمپین های ارتباطی قبلاً برای ما کارساز بود و اکنون باید استفاده شود.
اوگاندا، مانند سایر کشورها، مجبور شده است با تهدید مضاعف HIV / AIDS و همه گیری COVID 19 مقابله کند.
پاسخ اوگاندا به اچ‌آی‌وی مدت‌هاست که از حمایت اهداکنندگان بهره می‌برد، و من از همه اهداکنندگان برای سخاوت و حمایتشان تشکر می‌کنم. با این حال، ما می دانیم که حمایت اهداکنندگان با اولویت های رقابتی در حال کاهش است. اوگاندا به پاسخ‌های HIV اولویت می‌دهد و بودجه بیشتری را به ویژه برای خرید داروهای ضد رتروویروسی که بودجه آن در چند سال اخیر دو برابر شده است، فراهم می‌کند.
به من اطلاع داده شده است که مردان بیشتر و بیشتر می میرند زیرا آزمایش HIV را به تاخیر می اندازند و بنابراین اغلب دیر درمان را شروع می کنند. من مردان را تشویق می‌کنم که بروند و آزمایش اچ‌آی‌وی بدهند و در صورت مثبت شدن نتیجه، با آنها مشورت شود و درمان شروع شود. اگر موارد منفی پیدا شد، به آنها گفته می شود که چگونه از آلوده شدن به HIV جلوگیری کنند.
تغییر رفتار همچنان در مبارزه با HIV/AIDS کلیدی است. ما باید به انتشار اطلاعات در مورد پرهیز، وفاداری و درست بودن و استفاده مداوم از کاندوم برای جلوگیری از HIV ادامه دهیم. علاوه بر این، ما نیاز به افزایش دانش در مورد مزایای آزمایش HIV، درمان و پایبندی به داروها به عنوان راهی برای سرکوب ویروس داریم.
همانطور که این روز را جشن می گیریم، به یاد داشته باشیم که همه باید نقشی در پیشگیری از اچ آی وی / ایدز ایفا کنند. این فقط یک شغل برای سران کشورها یا متخصصان بهداشت نیست. به عنوان یک پدر، مادر، عضو جامعه، رهبر، فعال، هر چه که هستید، تنها زمانی که در همبستگی متحد شویم و مسئولیت را به اشتراک بگذاریم، تا سال 2030 به ایدز به عنوان تهدیدی برای سلامت عمومی پایان خواهیم داد.
من از رهبران محلی می‌خواهم که جوامع خود را در گفتگو راهنمایی کنند و راه‌حل‌های متعلق به جامعه را در نظر بگیرند و به ریشه‌کن کردن فقر و ایجاد ثروت توجه ویژه داشته باشند، زیرا اینها عوامل کلیدی در دستیابی به HIV هستند. تلاش های آگاهانه باید بر این متمرکز شود که چگونه می توان پیام ها را از طریق استفاده از رسانه های اجتماعی به نسل جوان رساند.
آزمایش HIV دریچه ای برای دسترسی به درمان است. زمانی که یک فرد مبتلا به اچ‌آی‌وی زود شناسایی می‌شود، زود تحت درمان قرار می‌گیرد و اگر به درمان پایبند باشد، به سرکوب ویروسی دست می‌یابد و احتمال انتقال HIV را کاهش می‌دهد. این کمک قابل توجهی در کمک به کشور ما برای دستیابی به هدف پایان دادن به ایدز تا سال 2030 و همچنین چشم انداز ما تا سال 2040 خواهد بود. بنابراین من از همه اوگاندایی ها می خواهم که برای HIV آزمایش شوند، زیرا درمان در دسترس است.
این پیام کلیدی من به مردم اوگاندایی است که متعهد به پایان دادن به ایدز در این کشور باشند.
جوانان عجله ای برای داشتن رابطه جنسی ندارند، عواقب زیادی وجود دارد که شما نمی توانید با آنها مقابله کنید. ابتدا باید روی تحصیلات خود تمرکز کنید و برای مدیریت خانواده در آینده به خوبی آماده شوید.
من از مردان می خواهم که سبک زندگی بی پروا را دنبال نکنند. مسئول زندگی خود، شرکای خود و خانواده خود باشید.
زن ها خوب کار کردند. شما باید به دنبال مراقبت های بهداشتی باشید. اگر باردار هستید، به یک مرکز بهداشتی مراجعه کنید تا متخصصان سلامت بتوانند شما را آزمایش کنند و اگر HIV مثبت هستید، به شما کمک کنند تا از ابتلای کودک خود جلوگیری کنید. اگر منفی هستید، از خود در برابر عفونت HIV محافظت کنید.
رهبران مذهبی و رهبران فرهنگی با مردم شما صحبت می کنند. از هر فرصتی برای یادآوری مسئولیت پذیری افراد استفاده کنید. آنها باید از رفتارهای جنسی پرخطر اجتناب کنند، باید آزمایش کنند و وضعیت خود را بدانند و اگر HIV مثبت هستند، باید تحت درمان قرار گیرند.
برای همه اوگاندایی ها، از انگ و تبعیض علیه افراد مبتلا به HIV اجتناب کنید. این نشان دهنده کمبود اطلاعاتی است که علیه افراد مبتلا به HIV تبعیض قائل می شود، زیرا فقط مشکل را تشدید می کند.
وظیفه هر یک از ما این است که اطمینان حاصل کنیم که هیچ کودکی با اچ‌آی‌وی متولد نمی‌شود، کسی به اچ‌آی‌وی مبتلا نمی‌شود، کسی بر اثر ایدز نمی‌میرد و هیچ تبعیضی علیه افراد مبتلا به HIV وجود ندارد. مانند موضوع امروز ما، بیایید به انگ پایان دهیم، به ایدز پایان دهیم و به همه گیری ها پایان دهیم.
من از این فرصت استفاده می کنم و از کمیسیون ایدز در اوگاندا برای هماهنگی جشن این روز جهانی ایدز تشکر می کنم. من از شرکای توسعه و همه ذینفعانی که ما را در مبارزه با اچ آی وی و ایدز حمایت می کنند تشکر می کنم. لطفا به مبارزه ادامه دهید، ما این ویروس را شکست خواهیم داد.
در نهایت، به همه اوگاندایی‌ها یادآوری می‌کنم که COVID-19 هنوز اینجاست، بنابراین به نزدیک‌ترین مرکز بهداشتی بروید و واکسن بزنید. هر بار که در بین افراد دیگر هستید ماسک بزنید، دستان خود را با صابون بشویید و فاصله اجتماعی را رعایت کنید. مراقب باشیم.
من از همه شما تشکر می کنم.
آیا داستانی در جامعه خود دارید یا نظری دارید که با ما به اشتراک بگذارید: برای ما ایمیلی به آدرس editorial@watchdoguganda.com ارسال کنید
[ad_2]