بهترین گیتاریست های جهان چه کسانی هستند؟

با حرفه ای ترین گیتاریست های تاریخ آشنا شوید

جانگو راینهارت

قبل از اختراع آمپلی فایر، نوازندگان گیتار جاز تا حد زیادی نقش همراه را در گروه ایفا می کردند، زیرا تکنوازی آنها به وضوح در بقیه گروه شنیده نمی شد.

جانگو راینهارت، یک کولی رومی-فرانسوی بلژیکی الاصل، با گروه خود به نام Quintette du Hot Club de France، که با ویولونیست استفان گراپلی جلوتر بود، همه چیز را تغییر داد.

با سازهایی که فقط دارای سازهای زهی بود (راینهارت، گراپلی، دو نوازنده گیتار ریتم و کنترباس)، صدای ملایم تر این گروه باعث شد که تک نوازی آکوستیک فاخر جنگو به وضوح شنیده شود.

چارلی کریستین

کریستین یکی از اولین نوازندگانی بود که گیتار الکتریک را در اواسط دهه 1930 پذیرفت، آن را به عنوان یک ساز جاز محبوب کرد و با ساز سوئینگ بسیار محبوب بنی گودمن که در سال 1939 به آن پیوست، شهرت ملی پیدا کرد.

سبک تک نوازی او اغلب به عنوان "شاخ مانند" توصیف می شود، و نوازندگی خطی او به طور قابل توجهی از نظر سبک بداهه شبیه به نوازندگی ساکسیفون لستر یانگ است.

او درگیر تولد بی باپ بود و با Thelonious Monk، Kenny Clarke و Don Byas در Minton’s Playhouse در هارلم مشغول پارازیت بود. عده ای او را بهترین گیتاریست تاریخ میدانند

https://www.bestreview.ir/guitar-nineteen-in-history

وس مونتگومری

وس مونتگومری به خاطر تکنیک غیرمعمولش در کندن سیم های گیتار با انگشت شست، روش متمایزش در نواختن در اکتاو و این واقعیت که او از سیم های بسیار سنگین به عنوان نوازنده جاز استفاده می کرد، شهرت دارد.

او که به عنوان یک گیتاریست خود آموخته بود، در ابتدا از شنیدن صدای چارلی کریستین الهام گرفت. مونتگومری به خاطر استقامتش مشهور بود و ساعت های طولانی به عنوان جوشکار کار می کرد و قبل از اینکه تمام شب در کلوپ های جاز ایندیاناپولیس به نواختن بپردازد.

او تا اواسط دهه 1960 هارد باپ و سول جاز می نواخت، زمانی که آلبوم هایش رنگ و بوی تجاری بیشتری به خود گرفتند و گیتاریست اغلب توسط بخش های زهی ارکستر حمایت می شد و اورا بهترین گیتاریست تاریخ میدانستند

گرین گرانت

گرین به طور کلی سبک گیتار جاز خطی بی‌نظم را انتخاب می‌کرد و به ندرت آکورد می‌نواخت.

پس از اجراهای حرفه ای اولیه با گروه های گاسپل، تک نوازی های آبی و روح انگیز او اغلب در جمع نوازندگان ارگ در محیط های هارد باپ یا سول جاز شنیده می شد.

آلفرد لیون، بنیانگذار Blue Note Records افسانه‌ای، طرفدار زیادی داشت و گرین ده‌ها جلسه را به‌عنوان رهبر گروه و سایدمن برای این لیبل در دهه 1960 و اوایل دهه 70 ضبط کرد.

از اواخر دهه 1960 تا زمان مرگ او در سال 1979، در سن 43 سالگی، موسیقی او جالب تر و تجاری تر شد.

جو پاس

رویکرد نوآورانه جو پاس به نوازندگی تکنواز، نوازنده نوازنده، و روش هوشمندانه تنظیم آکوردها و ملودی ها، بر تعداد بی شماری از نوازندگان گیتار جاز بعدی تأثیر گذاشته است.

او به خاطر تطبیق پذیری اش معروف بود و به طور گسترده به عنوان یک نوازنده لس آنجلسی کار می کرد و همچنین کنسرت های برجسته ای را با اسکار پترسون و الا فیتزجرالد همراهی می کرد، که در دهه های 1970 و 80 مجموعه ای از آلبوم های دونفره را با آنها ضبط کرد.اکثر افراد اورا بهترین گیتاریست تاریخ می دانند و معتقدند او در کارش بی نظیر است.

کنی بورل

بورل هنوز فعال است و برنامه مطالعات جاز را در مدرسه موسیقی UCLA Herb Alpert در لس آنجلس رهبری می کند و به یک حرفه قابل توجه ادامه می دهد - اولین ضبط خود را با ترومپت دیزی گیلسپی در سال 1951 انجام داد.

او که اهل دیترویت است، شهری که تعداد شگفت انگیزی از نوازندگان معروف جاز را تولید کرده است، یکی از مورد تقاضاترین طرفداران دهه 1950 و 1960 بود که با کنی دورهم، چت بیکر، استن گتز، بلوسم دیر، دونالد برد، ضبط کرد. و خیلی های دیگر.

او همچنین به‌عنوان یک رهبر، آلبوم‌های زیادی ساخت که با استقبال خوبی مواجه شد، شاید مهم‌ترین آنها برای Blue Note Records و Prestige

بارنی کسل

کسل در دهه 1960 یکی از اعضای Wrecking Crew، گروه مشهور نوازندگان جلسه لس آنجلس بود. او لایق لقب بهترین گیتاریست تاریخ است.

با این حال، او همچنین از اعتبار جدی جاز برخوردار بود و در گروه های چارلی بارنت، آرتی شاو و اسکار پترسون بازی می کرد. او که به دلیل توانایی‌اش در همراهی حساس با خوانندگان شناخته می‌شود، به‌طور گسترده با بیلی هالیدی و آنیتا اودی ضبط کرد، و همچنین در اجرای فوق‌العاده موفق جولی لندن از «Cry Me a River» را اجرا کرد

جیم هال

مانند تعدادی از نوازندگان این لیست، جیم هال در ابتدا پس از شنیدن صدای ضبط شده چارلی کریستین، الهام گرفت که گیتار را بپذیرد.

او ابتدا به‌عنوان عضوی از گروه‌های جاز جذاب و تعاملی مانند گروه پنج‌گانه چیکو همیلتون و سه‌گانه آینده‌اندیش جیمی گیفر، قبل از همکاری با الا فیتزجرالد، بن وبستر، گری مولیگان و دیگر نام‌های بزرگ مورد توجه قرار گرفت.

پت متنی

متنی در اواسط دهه 1970 به عنوان یک استعداد خارق العاده وارد صحنه شد، با یک دوره سه ساله در گروه ویبرافونیست گری برتون و در 19 سالگی، تبدیل به جوانترین معلم در تاریخ کالج موسیقی برکلی شد.

در یک حرفه بسیار گسترده، او با نوازندگانی مانند استیو رایش، آهنگساز کلاسیک مینیمالیست، همکاری کرده است. اسطوره های جاز اورنت کلمن، جیم هال و هربی هنکوک. میلتون ناسیمنتو خواننده و آهنگساز برزیلی و حتی دیوید بووی ستاره پاپ.این شخص نیز در لیست برترین ها می تواند بهترین گیتاریست تاریخ انتخاب شود.

بیل فریسل

فریزل صدایی فوراً قابل تشخیص دارد، با لحن دوکی که غرق در موسیقی آمریکایی و کانتری است.

او اولین بار در دهه 1980 به شهرت رسید و ارتباط طولانی با ECM Records داشته است. گروه‌های خود او اغلب دارای ترکیب‌های غیرمعمولی بوده‌اند که نمونه‌ای از آن است