Shaznay Benwarisngh: 'شیشه ای من در نهایت شکست'

به توصیف تجربه من, من فکر می کنم از شیشه شکسته.

ثبات شیشه ای ظریف اما محکم به اندازه کافی برای نگه داشتن امیدها و رویاها انگیزه و آرامش زندگی فردی. شیشه ای و حتی تقلید از آرمان های دیگران است. آن می درخشد با انفجار غنی بلوز و زنده شنگرف با لکه ای از نور سفید که پر زرق و برق در سراسر سطوح. این صفحه نمایش کوچک زودگذر است. آن را زیبا اما آن را خرد و تکه تکه می شوند مانند خار. شما نمی توانید آن را به عقب با هم و شما نمی تواند کمک کند آن را بدون صدمه زدن به خودتان.

هل دادن آن به سمت نیست رفع مسئله که در آن وجود دارد و چیدن قطعات دردناک با برش منحصر به فرد از یک میلیون لبه های ناهموار ممکن میکند نافذ پوست است. پوست می شود باغ کوچک قرمز. آن شروع به صدمه دیده است اما شیشه ای نیاز به تمیز کردن. اما از آن سخت تر می شود با هر قطعه.

این چیزی است که coronavirus را به من و برای من است.

درد coronavirus بود تدریجی singe. آن را شروع نمی شود با مستندات های آخرالزمانی جمعیت در سوپر مارکت ها مرده خیابان از شهرستانها. این فقط یک گزارش خبری.

عکس: Lehigh فارغ التحصیل از سالمندان دریافت لباس و کلاه

عکس: ECS جشن آن grads با سالنامه حیاط نشانه کاروان از کلاه و لباس

در حال حاضر آن را به یک واقعیت جدید, یک شیوه زندگی تنظیم شخصی جهنم اکو مجلسی پارانویا و یک دزد. هر چند برای ما به عنوان دانشجویان ارشد برای هفته اول و یا دو نفر از آن بود تعطیلات. نه رفتن به مدرسه ؟ بسیاری از ثبت نام, اما آن را با یک گرفتن. هیچ مدل فارغ التحصیلی سفر, رویدادهای هیچ چیز ... فقط صفحه اصلی.

یک نرم افزار کوچک شروع به شکل.

مضحک است که یک خانه و یک محل که در آن شما باید احساس امن ترین پایان می رسد تا جایی است که شما بیم ترین جایی که ذهنی خود ایمنی در معرض خطر است. به روز نمی شوند و روز دیگر آن را فقط ناشناخته رقم از زمان. ترین روز من حتی نمی دانم که چه روزی از هفته که ما در آن هستیم. برای من خواب بسیار است که رویاهای گیج کردن واقعیت و من سمت چپ اشتباه است. مارس 29. مارس 30. 31 مارس است. مه... مه..? مارس 23... مارس 24... مه...مه? هنگامی که آن را تبدیل به آوریل ؟

من یاد یک خاطره دور, گفتگو با مادر من. او گفت: او که قرار بود برای انتخاب کردن بهترین لباس من و من تزئین کارامل بازوها و گردن با خیره کننده طلا-آبکاری طلا و جواهر.

و برای فارغ التحصیلی او و پدر من بودند و برای رفتن به آنجا ردیف جلو دوربین در چهره من و پازل از رژ لب لکه های بر روی گونه و پیشانی. این بود که در تابستان قبل از سال آخر دبیرستان. چگونه بسیاری از 2020 سالمندان نسل اول دانش آموزان آمریکایی نسل اول فارغ التحصیلان خانواده خود را نمی تواند زنده کردن این آمریکایی حقوق از گذشت? من در حال حاضر numbed, در این نقطه, اما من می توانم شنیدن صدای غیر قابل استرداد ناامیدی از مادر من. یکی دیگر از سمفونی ترک.

چه coronavirus برای من انجام دهید ؟ آن را به من از دست دادن تمام انگیزه. من صرف زمان زیادی با افکار من است که من نادیده گرفته و هر چیز دیگری. انتساب ؟ من می توانید انجام دهید که فردا. معلمان? بعد. آن را خیلی بد شد که تنها چیزهایی بودند که صحبت کردن به من بودند من افسردگی و اضطراب است. اضطراب مرا خواب و افسردگی منع من به حرکت می کند. این رو خیلی بد فارغ التحصیلی من در خطر بود. چگونه یک ویروس تقریبا یک unweighted 3.9 معدل دانشجو نمی فارغ التحصیل است ؟

شیشه ای من در نهایت شکست.

تاریکی بود و من دلقک. روزهای بی پایان و خستگی و پشیمانی به تعویق انداختن که من واقعی در محدوده در من نفرت انگیز کودک آبی دیوار. هر چند مطمئنا من متوقف نشده چیدن قطعات آنها صدمه دیده است اما اگر من ادامه پینه آغاز خواهد شد به فرم و من قوی تر و حتی بیشتر انعطاف پذیر.

ارشد, مقالات

"Tianji ژانگ:" ما باید خدا را شکر برای آنچه که ما"

"جیمز DeChoch: 'به کلاس 2020, کلاه ها را به شما'

"امیلی Venglar: 'من مدل لباس حلق آویز در گنجه من برچسب قیمت هنوز هم در آن'

"کول هرلی: 'گفت: COVID-19 همه گیر است شکل من ارشد سال است که کتمان'

"Karsyn Pasanowic:" من سپاسگزار برای آن زمان که من تا به حال در فورت مایرز دبیرستان'

"Shaznay Benwarisngh: 'شیشه ای من در نهایت شکست'

"مدیسون رینولدز: 'قادر به دیدن پیشرفت ایجاد یک بزرگتر حس امید'

"راسل کالدرون:" هیچ یکی از خنده در حال حاضر'

"بیلی Micard:" من همیشه تعجب می کنم اگر چه'

"در خود واژه ها: کلاس 2020 به ما نشان می دهد چگونه به بالاتر از یک بیماری همه گیر با 'مشاوره مریم گلی'